Twarde miał serce stary Larsen,
Bystre spojrzenie, pewną dłoń.
Wściekła robota dzień i noc,
Holują wielorybi kloc
Poprzez zatoki modrą toń.
Ref.: Nie ma już wielorybich stad,
Gryzie rdza harpunu ostrą pikę.
Nie ma już ludzi z tamtych lat,
Dziewiczy wrócił czas w Grytviken.
Zakaszlał krwawo stary waleń,
Dosięgła go harpunu stal.
Spłynęły tony mięsa krwią,
Dziś białe żebra w piachu tkwią
I w piasek wsiąkł historii szmat.
Stary kitoboj stoi w porcie,
Pełni ostatnią ze swych wacht.
Już nie wypłynie stary wrak
Na wielorybich ścieżek szlak
Zaryty dziobem w plaży piach.
a E7
d E7 a
A7 d G7
C a
H7 E7 a A7
d G7 C A7
d G7 C A7
d f a
F E7 a
