Po drodze idzie stary dziadek,
Taki naprawdę stary dziad.
Ma oczka smutne i kaprawe,
I osiemdziesiąt parę lat.
I tak co wieczór nad Starą Świną
Włóczy się takich dziadków sto.
I gdzie ja pójdę ze swoją dziewczyną,
Co oczy ma jak kwiaty lnu.
Smutne jest życie starego człowieka,
Smutne jest życie i smutny los.
Nikt go nie kocha i nikt go nie czeka,
No i przeważnie ma pusty trzos.
A więc gdzie dziadek ma chodzić na spacery,
Gdzie na spacery ma taki dziadek iść?
Więc wy zakochani idźcie do jasnej cholery,
Bo dziadek będzie się przechadzał dziś.
d A7 d
F C F A7
d A7 d
d B A7 d
d A7 d
F C F A7
d A7 d
d B A7 d
d A7 d
F C F A7
d A7 d
d B A7 d
d A7 d
F C F A7
d A7 d
d B A7 d
